Δειλά βράδια

 

Όλα τα βράδια εκείνα

που προσπαθήσαμε

να πεθάνουμε ή να σκοτώσουμε

με το δάχτυλο περασμένο

στη σκανδάλη του νου

-μα μας πήρε ο ύπνος και τ΄ αναβάλαμε-

εκείνα είναι

που πάντα θα μας στοιχειώνουν.

 

Γιατί αποδειχθήκαμε

δειλοί για αυτόχειρες

δειλοί και για φονιάδες.

……………………………………..

Cowardly nights

 

All those nights

when we tried

to die or kill

finger threaded

in the trigger of the mind

– but sleep took over and it was put off –

those are the nights

to always haunt us

 

For we proved to be

cowardly as victims of suicide

cowardly as killers

 

………………………………………….

Του φεγγαριού

 

Να ΄πιανα, λέει, το φεγγάρι

σε μια απόχη

την ώρα που βουτάει να κοιμηθεί

στη θάλασσα,

 

να το ΄κρυβα κάτω απ΄το προσκεφάλι σου

κι όπως θα γείρεις να πλαγιάσεις

να φωτιστούν στο φεγγαρόλουτρο

τ΄ αποψινά σου όνειρα.

 

Κι όλα τα πέλαγα ας έμεναν

-τούτη τη νύχτα μόνο-

σκοτεινά,

ν΄ αναζητούν το φως στους φάρους, τ΄ άγρια κύματα

 

και εγώ

εκεί,

ακλόνητος κυματοθραύστης σου,

να μη σε βρέξει δάκρυνη σταγόνα από φουρτούνα.

 

Αχ, να ΄πιανα, μόνο, το φεγγάρι σε μια απόχη!

…………………………………………………..

 

Of the moon

 

Oh! If only I could catch the moon

in a fish net

just as it dives to sleep

in the sea,

 

to hide it under your pillow

and as you lean over

have the moonlight illuminate

your night’s dreams.

 

And if only all the seas remained

– for this night only –

in darkness

seeking light from the lighthouses, the rough waves

and I

there,

your undeniable breakwater,

so as no tear drop of trouble touches you.

 

Oh! If only I could catch the moon in a fish net!