Δειλά βράδια
Όλα τα βράδια εκείνα
που προσπαθήσαμε
να πεθάνουμε ή να σκοτώσουμε
με το δάχτυλο περασμένο
στη σκανδάλη του νου
-μα μας πήρε ο ύπνος και τ΄ αναβάλαμε-
εκείνα είναι
που πάντα θα μας στοιχειώνουν.
Γιατί αποδειχθήκαμε
δειλοί για αυτόχειρες
δειλοί και για φονιάδες.
……………………………………..
Cowardly nights
All those nights
when we tried
to die or kill
finger threaded
in the trigger of the mind
– but sleep took over and it was put off –
those are the nights
to always haunt us
For we proved to be
cowardly as victims of suicide
cowardly as killers
………………………………………….
Του φεγγαριού
Να ΄πιανα, λέει, το φεγγάρι
σε μια απόχη
την ώρα που βουτάει να κοιμηθεί
στη θάλασσα,
να το ΄κρυβα κάτω απ΄το προσκεφάλι σου
κι όπως θα γείρεις να πλαγιάσεις
να φωτιστούν στο φεγγαρόλουτρο
τ΄ αποψινά σου όνειρα.
Κι όλα τα πέλαγα ας έμεναν
-τούτη τη νύχτα μόνο-
σκοτεινά,
ν΄ αναζητούν το φως στους φάρους, τ΄ άγρια κύματα
και εγώ
εκεί,
ακλόνητος κυματοθραύστης σου,
να μη σε βρέξει δάκρυνη σταγόνα από φουρτούνα.
Αχ, να ΄πιανα, μόνο, το φεγγάρι σε μια απόχη!
…………………………………………………..
Of the moon
Oh! If only I could catch the moon
in a fish net
just as it dives to sleep
in the sea,
to hide it under your pillow
and as you lean over
have the moonlight illuminate
your night’s dreams.
And if only all the seas remained
– for this night only –
in darkness
seeking light from the lighthouses, the rough waves
and I
there,
your undeniable breakwater,
so as no tear drop of trouble touches you.
Oh! If only I could catch the moon in a fish net!