Παιδιού επιθυμία
Στους κήπους σε εκείνα τα περβόλια
Από το παραθύρι ζητούσε ένα παιδί
Να τα δει, να τα μυρίσει
Μανταρινιές κι ελιές
Μικρό παιδί εξέλειψε
Ανέβηκε να πιάσει
Να φάει αυτά
Εκείνα που του παιδιού επιθυμία θες
Ήταν να γίνουν
Η γνώση των πεντάμορφων πριγκιπισσών
Μα δε θέλησε η τύχη
Ούτε εκείνη μάνα δόλια
Πέφτοντας από το δέντρο
Το άσπρο
Το μεγάλο
Άνοιξε τα μάτια
Τότες
Έλαμψε ένα αστέρι φωτεινό
Πρωτοφανέρωτο απεκρίθει
«καλημερούδια»
Του έγνεψε
Αγγέλου φτερά τον σήκωσαν
Από τα περβόλια
Εκείνους τους κήπους
Που πάντα ήθελε να τους μυρίσει…
Σαν επιθυμία παιδιού…
©®ΕΎΑ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΥ ΛΙΑΝΟΎ
